نظارت بر سطح کنه‌های واروآ در کلنی‌ها برای تعیین نیاز و نوع درمان مهم است. زنبورداران عموماً میانگین فراوانی کنه ها (تعداد کنه ها در هر 100 زنبور) را در یک برنامه منظم مانند ماهانه اندازه گیری می کنند تا تعیین کنند که چه زمانی جمعیت کنه های یافت شده در زنبورهای کارگر بالغ از یک آستانه فراتر رفته است. این امر از طریق چندین روش قابل انجام است از جمله اغشته کردن باشکر، شستشوی الکل، یا از طریق استفاده از یک تخته چسبنده. شستشوی الکل دقیق ترین روش برای پایش جمعیت کنه ها است، برای زنبورستان هایی با تعداد کلنی های زیاد نمونه برداری از 20 درصد کلنی ها اطلاعات کافی در مورد جمعیت کنه ها ارائه می دهد. آستانه‌های اقتصادی یا عملی متفاوت هستند، اما هدفشان این است که سطح کنه‌ها را زیر یا در حدود میانگین فراوانی 2 کنه در 100 زنبور نگه دارند. این عدد بسیار کم است، که می‌توان آن را با استفاده از تعدادی روش که ازرویکرد طبیعی تا شیمیایی متفاوت است حفظ کرد .

۱.طبیعی

رویکردهای طبیعی با هدف کاهش تولید مثل آفات است. برای کنترل و پیشگیری کنه‌های واروآ، کنترل‌های طبیعی شامل خرید زنبور عسل مقاوم در برابر کنه، شان ها با سلول کوچک ،استفاده از شانه‌های نربافت و قطع کردن پرورش نوزادان و حذف آنها واستفاده از صفحات چسبناک

زنبورمقاوم

استفاده از زنبورهای مقاوم در برابر کنه می تواند وابستگی به مواد شیمیایی برای کنترل کنه واروآ را محدود کند. برای این منظور، ذخایر مختلف زنبور عسل با صفات مقاوم در برابر کنه ایجاد شده است.

  • زنبورهای مقاوم  می‌توانند شفیره‌های آلوده به کنه را شناسایی و حذف کنند. زنبورهایی که بچه‌های مرده را به سرعت حذف می‌کنند، بهداشتی هستند و تصور می‌شود که در حذف کنه‌ها از کندو نیز بهتر عمل می‌کنند. سایر صفات مطلوب شامل تشخیص زنبورها از وجود و نامطلوب بودن کنه ها است. این ویژگی با آزمایش تشخیص داده می شود . 
  • جویدن‌های مچ پا/پا جویدن کنه‌ها را گاز می‌گیرند و به بدن و/یا پاهای آن‌ها آسیب می‌رسانند. این ویژگی با نگاه دقیق به کنه هایی که از طریق صفحه روی یک تخته چسبناک افتاده اند، شناسایی می شود و نسبت کنه هایی که توسط زنبورها آسیب دیده اند تعیین می شود.

شانها با سلول های کوچک

برخی از تحقیقات نشان داده اند که با کاهش اندازه سلول، تعداد کنه ها کاهش می یابد، زیرا یک دوره کوتاه تر پس از دربندی در یک سلول کوچکتر باعث تولید کنه های واروآ کمتر در هر سلول می شود. اثربخشی استفاده از شانه سلول کوچک به عنوان روش کنترل کنه واروآ در متون علمی مورد بحث است، اما استفاده از این تجهیزات برای زنبورهای عسل ضرری ندارد

قطع پرورش نوزاد

 این روش در کلنی می تواند به طور قابل توجهی بر تعداد سلول های نوزادی موجود برای تولید مثل کنه تأثیر بگذارد. این قطع پرورش نوزادبا خارج کردن ملکه از کلنی به مدت تقریباً 3 هفته انجام می شود. در طول این مدت، همه نوزادان از تخم بیرون می آیند، بنابراین کنه ها به زور از سلول ها خارج می شوند و به زنبورهای بالغ می روند. این رویکرد به تنهایی یا در ترکیب با یک درمان شیمیایی می تواند بر رشد جمعیت کنه واروآ تأثیر بگذارد. علاوه بر این، زنبورهای بالغ رفتار نظافتی را در غیاب بچه‌دار افزایش می‌دهند که می‌تواند به کاهش تعداد کنه‌ها در کلنی کمک کند.

تله گذاری کنه با گذاشتن سلول نر

با گذاشتن شان نر بافت داخل کندو ملکه در داخل آن تخم نر می گذارد.به دلیل اینکه دوره دگردیسی زنبورنر زیاد میباشد(۲۴روز)کنه وروا علاقه زیادی به تولید مثل در داخل این حجرات را دارندو بعد از سربست شدن حجرات این قاب را برداشته و حذف می کنیم.

شکل . خراش دادن  چارچوبی که به عنوان تله کنه اضافه شده است

تخته چسبناک در کف کندو

کنه ها به طور طبیعی در نتیجه حرکت در کلنی و رفتار نظافت زنبور عسل از زنبورها سقوط می کنند. اگر از یک تخته یا صفحه چسبناک در کف کندو استفاده شود ، کنه‌ها روی صفحه می افتند و احتمال اینکه دوباره روی زنبورها بالا بروند کمتر است و تهاجم کنه‌ها به سلول‌های مولد را کاهش می‌دهند و در نتیجه درصد کمتری از جمعیت در تولیدمثل نوزادان یافت می‌شوند.میزان سقوط کنه زیاد نیست بنابراین این روش فیزیکی برای کنترل کنه های واروآ باید در ترکیب با سایر تکنیک های کنترل استفاد

شکر پودر شده

پاشیدن یا استفاده از پودر قند روی زنبورها می‌تواند به عنوان روشی برای کنترل کنه‌ها عمل کند، زیرا رفتار نظافتی را تحریک می‌کند و در نتیجه کنه‌های بیشتری روی تخته‌های زیرین جمع می‌شوند. استفاده از آن می تواند بر روی زنبورهای خارج شده از تجهیزات کندو موثر باشد، اما این کار فشرده است، بنابراین زنبورداران باید هنگام در نظر گرفتن این عمل، هزینه ها و مزایای آن را بسنجید. این درمان احتمالاً به تنهایی جمعیت کنه را کنترل نمی کند، اما می توان از آن برای افزایش ریزش کنه در ترکیب با تخته های پایین  استفاده کرد.

رویکردهای شیمیایی

تولید مثل کنه واروآ در طول بهار و تابستان اغلب منجر به جمعیت زیادی در پاییز می شود.اگر قبل از تولید زنبورهای زمستانی از سم کش شیمیایی استفاده شود، بهترین موفقیت زمستان گذرانی خواهد بود. ، در صورت امکان از مواد شیمیایی نرم استفاده می شود.

مواد شیمیایی نرم(ارگانیک)

اسیدهای آلی، اسانس ها و اسیدهای بتا رازک از مواد شیمیایی نرم در نظر گرفته می شوند زیرا به طور طبیعی مشتق شده اند. این درمان ها بدون باقی ماندن بقایای شیمیایی در محصولات کندو مانند موم موثر هستند. در صورت استفاده از مواد شیمیایی در کندو، توصیه می شود قبل از استفاده از مواد شیمیایی سخت، ابتدا از مواد شیمیایی نرم استفاده کنید. علاوه بر این، کلنی ها باید تنها پس از اینکه اقدامات نظارتی نشان داد که به آنها نیاز است، درمان شوند.

  • اسید فرمیک. اسید فرمیک به طور طبیعی در زهر زنبورهای عسل وجود دارد و جزء طبیعی عسل است. این ماده شیمیایی معمولاً استفاده می شود زیرا در غلظت های بالا، این اسید آلی به پوشش های موم نفوذ می کند و به طور موثر کنه های در حال تولید مثل را از بین می برد. یک محدودیت این است که استفاده از اسید فرمیک وابسته به دما است و در صورت استفاده در دمای محیط بالاتر از ۲۵ درجه سانتی گراد می تواند باعث آسیب به کلنی شود، زیرا می تواند مرگ در نوزادان و احتمال از دست دادن ملکه را افزایش دهد. علاوه بر این، هنگامی که در دمای زیر ۱۵درجه  استفاده می شود، اسید فرمیک کارایی پایینی را به همراه دارد. 
  • اسید اگزالیک. اسید اگزالیک یک ترکیب طبیعی است که در گیاهانی مانند ریواس، کلم پیچ، چغندر و اسفناج یافت می شود. به عنوان یک ماده شیمیایی برای کنترل کنه، اسید اگزالیک را می توان در دو فرمول استفاده کرد: بخار و مایع. از آنجایی که اسید اگزالیک در پوشش‌ها نفوذ نمی‌کند، در دوره‌های بدون نوزاد بسیار مؤثر است و آن را برای  کنترل کنه‌های واروآ به عنوان یک روش زمستانی یا اوایل بهاراستفاده می‌کنند. با این حال، نباید به عنوان یک درمان مستقل استفاده شود. اگر بیش از حد استفاده شود یا در دوزهای بالا مورد استفاده قرار گیرد، اسید اگزالیک می تواند با کریستال شدن در روده میانی لارو، افزایش مرگ و میر لاروها و کاهش سطح نوزادان به زنبورها آسیب برساند. استفاده بیش از حد از این درمان همچنین می تواند فعالیت و طول عمر کارگران را کاهش دهد.
  • تیمول. اسانس ها ترکیبات طبیعی تقطیر شده از گیاهان هستند. محبوب ترین اسانس برای کنترل کنه واروآ تیمول (از گیاه آویشن) است. در حالی که تیمول می تواند کنه ها را در زنبورهای بالغ کنترل کند، اما نمی تواند به پوشش سلولی نفوذ کند، بنابراین کنه ها را در سلول های مولد کنترل نمی کند. اثربخشی تیمول به قدرت کلنی و همچنین شرایط محیطی بستگی دارد. در طول درمان، کارگران با تخلیه سلول‌های نزدیک محصول واکنش نشان می‌دهند، بنابراین این تیمار می‌تواند باعث کاهش سطح کلی نوزادان در کلنی‌ها در فصل بهار شود. علاوه بر این، درمان تیمول می تواند رفتار دزدی را القا کند و پرخاشگری کلنی ها را افزایش دهد. اثربخشی درمان تیمول می‌تواند کم باشد، بنابراین باید با سایر روش‌های درمانی ترکیب شود.

مواد شیمیایی سخت

کنترل شیمیایی کنه‌های واروآ را می‌توان با استفاده از کنه‌کش‌ها/کنه‌کش‌های مختلف به دست آورد. کنه کش های مصنوعی به طور کلی موثر هستند و تا 95 درصد از جمعیت کنه ها را می کشند. از نظر تاریخی، فلووالینات و کومافوس پرمصرف‌ترین درمان‌های کنه بوده‌اند، اما کنه‌ها در برابر این مواد شیمیایی مقاومت نشان داده‌اند و باقی مانده‌ها باقی مانده و در موم تجمع می‌یابند. در حالی که استفاده از این دو ماده شیمیایی سخت هنوز قانونی است، ما آنها را توصیه نمی کنیم و در اینجا بحث نمی کنیم. باقی مانده قارچ کش در موم می تواند به طور مستقیم به زنبورها آسیب برساند و زنبورها را بیشتر مستعد ابتلا به بیماری نوزما می کند. علاوه بر این، این باقیمانده‌ها را می‌توان در محصولات زنبور عسل یافت که باعث می‌شود آن‌ها برای مصرف‌کنندگان کمتر مطلوب باشند. مواد شیمیایی مصنوعی باید آخرین راه حل برای زنبورداران باشد .

  • آمیتراز. محبوب ترین کنه کش مصنوعی آمیتراز است. آمیتراز در شکل اصلی خود به عنوان آلاینده عسل یا موم باقی نمی ماند. با این حال، مشخص شده است که برخی از متابولیت های آمیتراز باقی می مانند و یک اثر هم افزایی آمیتراز و ویروس ها وجود دارد که با افزایش مرگ و میر زنبورها مرتبط است. علاوه بر این، مقاومت به آمیتراز مستند شده است، بنابراین اثربخشی آن باید به دقت بررسی شود.

خلاصه

گزینه های زیادی برای کنترل جمعیت کنه واروآ در کلنی های زنبور عسل وجود دارد. هر گزینه دارای مزایا و معایبی است، اما درک مفاهیم هر انتخاب بخش مهمی از تصمیم گیری است، زنبورداران باید قبل از استفاده از مواد شیمیایی نرم یا سخت، به شدت به شیوه‌های طبیعی برای کنترل کنه‌ها تکیه کنند. نظارت بر کنه و چرخش تیمارها برای مدیریت موثر و کاهش مقاومت به مواد شیمیایی در این آفات حیاتی است. درک و در نظر گرفتن همه گزینه ها قبل از تصمیم گیری در مورد چگونگی ادامه، به بهبود موفقیت و رفاه زنبورهای عسل کمک می کند.